معنی حادر در لغت نامه دهخدا

نعت فاعلی از حَدْر و حَداره، مرد گرداندام. (منتهی الارب)، شیر. اسد، غلام ممتلی الشباب. (تاج العروس). غلام ممتلی البدن شدید البطش. (تاج العروس). نوچۀ فربه یا خوبروی با جمال. (منتهی الارب)، و قُری َّ، و انا لجمیع حادرون ای مؤدون بالکراع والسلاح، حذاق بالقتال اقویاء نشیطون له او سائرون خارجون طالبون لموسی علیه السلام. (منتهی الارب)

معنی حادر در فرهنگ لغت هوشیار

شیر از جانوران، خپله، خوشگل، کوه بلند، رسن استوار

معنی حادر - جستجوی لغت در جدول جو

حادر(دِ)

لغت نامه دهخدا

حادر

فرهنگ لغت هوشیار

نادر

(پسرانه)

کمیاب، بی همتا، آنچه به ندرت یافت شود، نام مؤسس سلسله افشاریه

فرهنگ نامهای ایرانی

حیدر

(پسرانه)

شیر، لقب علی (ع)

فرهنگ نامهای ایرانی

بادر

(دخترانه)

حرکت باد، فریشته مأمور باد (نگارش کردی: بادهر)

فرهنگ نامهای ایرانی

قادر

(پسرانه)

دارای قدرت، توانا، از نامهای خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

حادره

(دِ رَ)

تأنیث حادر. مردم گوشتین ستبر. عین حادره، چشمی گوشتین و تمام. ناقه حادرهالعینین، آنکه چشمش پرگوشت و صلب باشد. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب). و رجوع به حادر شود

لغت نامه دهخدا

حادره

(دِ رَ)

المازنی. (او را حویدره نیز گویند). قطبه بن الحصین الغطفانی الذبیانی وبقول صاحب معجم المطبوعات: ’قطبه بن اوس بن محصن بن ثعلبه بن سعد بن نزار’. شاعری از عرب جاهلی. دیوان او راابوسعید سکّری و اصمعی گرد کرده اند و قسمتی از دیوان مزبور به اهتمام انگلمان بسال 1858 میلادی در لیدن بطبع رسیده است. او راست:
فأثنوا علینا لا اباً لأبیکم
باحساننا ان ّالثناء هوالخلد.
ابن برّی گوید از آن جهت او را حادره گویند که زبان ابن سیار گفته است: کانک حادره المنکبین - رصعاء تنفض فی حائر. رجوع بکتاب الأغانی ج 2 صص 81- 84 و فهرست ابن ندیم چ مصر ص 224 و کتاب البیان والتبیین ج 3 ص 192 و تاج العروس و کشف الظنون و معجم المطبوعات شود

المازنی. (او را حُوَیدره نیز گویند). قطبه بن الحصین الغطفانی الذبیانی وبقول صاحب معجم المطبوعات: ’قطبه بن اوس بن محصن بن ثعلبه بن سعد بن نزار’. شاعری از عرب جاهلی. دیوان او راابوسعید سُکّری و اصمعی گرد کرده اند و قسمتی از دیوان مزبور به اهتمام انگلمان بسال 1858 میلادی در لیدن بطبع رسیده است. او راست:
فأثنوا علینا لا اَباً لأبیکم
باحساننا اِن ّالثناءَ هوالخلد.
ابن برّی گوید از آن جهت او را حادره گویند که زبان ابن سیار گفته است: کانک حادره المنکبین - رصعاء تنفض فی حائر. رجوع بکتاب الأغانی ج 2 صص 81- 84 و فهرست ابن ندیم چ مصر ص 224 و کتاب البیان والتبیین ج 3 ص 192 و تاج العروس و کشف الظنون و معجم المطبوعات شود

لغت نامه دهخدا

تحادر

(اِ تِ)

ریختن و افتادن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) : رأیت المطر یتحادر علی لحیته، ای ینزل و یقطر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حاضر

شاهد، حضور دارنده، باشنده، مقابل غائب

معنی حادر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما