- جنیک
سنگ دان پرنده
معنی جنیک - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سکۀ مسی کوچک که تا دورۀ قاجاریه رایج بوده و کمتر از نیم شاهی ارزش داشت
فرزند هر موجود مهره داری که در رحم یا تخم قرار دارد و پس از رسیدن به مرحلۀ خاصی از تکوین از جای خود خارج می شود، رویان
(عَ)
لغت نامه دهخدا
ریگ تودۀ برهم نشسته. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ریگ و شن برهم افتاده و متعقد. (از اقرب الموارد). ج، عنک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
(بَ)
لغت نامه دهخدا
ابریشم فرومایه و آنرا کژو کج و قز گویند. (برهان). ابریشم فرومایه و پست که کج نیز گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به بنیسک شود
(تَ)
لغت نامه دهخدا
تانیک. موصوف آن کلمه اسید است، به اصطلاح کیمیا مادۀقابضی را گویند که با بزها (بازها) مرکب شده تولیدتنات کند، و آن را تنن نیز گویند. (ناظم الاطباء)
(ضَ)
لغت نامه دهخدا
زندگانی تنگ. تنگدستی. (منتهی الارب). عیش تنگ. (منتخب اللغات) ، مرد سست تدبیر و عقل و ضعیف بدن و جان. (منتهی الارب). ضعیف رای و ضعیف تن. (منتخب اللغات) ، خادم که بر نان خدمت کند. (منتهی الارب). کردی خوردی، بریده. (منتهی الارب)
(حَ)
لغت نامه دهخدا
آزموده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، مرد استوارخرد بتجربه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
نام گیاهی است که از آن جاروب می سازند. (ناظم الاطباء). مننگ. (شعوری ج 2 ص 352) :
ریش بزرگ او را جاروب در خلا بود
گویا منیک رسته در مزبله گیاهی است.
ابوالمعالی (از شعوری ج 2 ص 352)
ریش بزرگ او را جاروب در خلا بود
گویا منیک رسته در مزبله گیاهی است.
ابوالمعالی (از شعوری ج 2 ص 352)
شرطلب، شربه پاکن
جرقه ی آتش
نوک، منقار، قلاب
بالای سینه ی پرنده و پایین تر از گردن
پول قدیمی، به باور عوام پول اجنه
تخم پنبه روغن کشی که برای خوراک دام به کار رود
گاو نر کوهان دار که جهت جفت گیری استفاده شود
صدای گر گرفتن آتش، صدای ترکیدن و سوختن چوب و خاشاک، شیون
نیشگون، یک تکه از چیزی، واحد اندازه گیری، خیلی کوچک
مقدار کم در بیان کمیت