معنی ثوفیل - جستجوی لغت در جدول جو

ثوفیل(ثَ ءُ)

لغت نامه دهخدا

(ثِ)

یا ثوفیل. امپراطور بیزنطیا (842- 829 میلادی) او در برابر حملۀ خلفای عباسی به آن سرزمین مدتی مقاومت کرد لیکن آخر کار عموریه را از دست بداد
ثؤفیل. اسقف انطاکیه، یکی از آباء کنیسه. مولد او در اوائل مائۀ دوم میلادی و وفات او بسال 190 میلادی است

لغت نامه دهخدا

توفیل

به ضبط مرحوم دهخدا: تئوفیل، امپراتور روم شرقی (829-842 میلادی) است، وی در اجرای عدالت سختگیر و بی رحم و در فنون نظامی سرداری بلندپایه بود، او در توسعۀ امپراتوری روم شرقی اقداماتی کرد، (از لاروس)، در سنۀ 223 هجری قمری با مسلمین جنگ کرد به زمان معتصم عباسی، (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)، رجوع به تئوفیل و ثئوفیل و مجمل التواریخ ص 137 شود

لغت نامه دهخدا

قوفیل

دهی است به نابلس، (منتهی الارب)، قریه ای است از توابع نابلس که به قریهالقضاه معروف است، (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

کیثوفیلا

(ثُ)

لغتی است یونانی و معنی آن به فارسی ازسنگ ساخته باشد، و آن صمغی است به غایت صلب و از درخت نوعی بلوط به هم می رسد، و به عربی صمغالبلوط گویند، و به حذف تحتانی بعد ’فا’ (کیثوفلا) هم به نظر آمده است، و بعضی گویند سریانی است. (برهان) (آنندراج). به یونانی صمغالبلاط است، و به معنی بلاط نیز آمده. (فهرست مخزن الادویه)

لغتی است یونانی و معنی آن به فارسی ازسنگ ساخته باشد، و آن صمغی است به غایت صلب و از درخت نوعی بلوط به هم می رسد، و به عربی صمغالبلوط گویند، و به حذف تحتانی بعدِ ’فا’ (کیثوفلا) هم به نظر آمده است، و بعضی گویند سریانی است. (برهان) (آنندراج). به یونانی صمغالبلاط است، و به معنی بلاط نیز آمده. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

کیثوفیلا

یونانی تازی گشته بلوتژد (صمغ البلاط)

فرهنگ لغت هوشیار

معنی ثوفیل - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما