معنی ثهمد در لغت نامه دهخدا

فربه بزرگ، زن فربه بزرگ

کوه سرخ رنگی است از کوههای حمی و در اطرافش ریگزارهای بسیار است در دیار غنی. و گویند موضعی است در دیار بنی عامر. (مراصد الاطلاع)

معنی ثهمد - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

(مِ)

نعت فاعلی ازثمد، ستور ریزه که علف خوردن گیرد

(ثَ مَ)

شعبی است در کوه اجاء از بنی ثعلبه گویند آبی است. (مراصد الاطلاع)

(ثَ وَ)

ثوهد. کودک فربه تمام خلقت

(قَ مَ)

بدنژاد ناکس فرومایه، زشت روی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

(ثَ / ثَ مَ / ثَ مِ)

آب اندک بی ماده یا آب باقی در زمین هموار و سخت یا آبی که در سرما ظاهر شود و در گرما خشک. ج، ثماد

(ثَ)

موضعی است در بطن ملیحه که آن را روضهالثمد نامند، بطنی است از تیم بنی جریره، ابرق الثمدین، نام جائی است. (مراصد الاطلاع)

(تَ)

تهی دست گردانیدن از کثرت سؤال سائلان مرد را، برکشیدن آب مرد را از بس آرامش، فربه گردیدن

خدمت