معنی ثمومه - جستجوی لغت در جدول جو

ابن اثال الحنفی. رئیس یمامه از مردم قبیلۀ بنی حنیفه. پیغمبر در سال ششم هجری سلیطبن عمرو را بدعوت با نامه نزد او فرستاد او در یکی از غزوات اسیر مسلمین شد و مدت سه روز رسول صلوات الله علیه به وی تکلیف قبول اسلام کردو وی نپذیرفت و سپس رسول اکرم او را عفو فرمود و اوپس از خلاصی بازگشت و بارغبت و میل خویش مسلمانی گرفت و آنگاه که مسیلمه در یمامه خروج کرد و مردم یمامه به وی گرویدند او از متابعت مسیلمه سرباز زد و گروهی از بنی حنیفه را از پیروی مسیلمه منع کرد و با جیشی که از جانب پیغمبر صلوات الله علیه به تنکیل مسیلمه مأمور گردید دستیاری کرد تا آنکه مسیلمه بهزیمت شد لیکن مردم بنی قیس به کین مسیلمه وی را شهید کردند

ابن اُثال الحنفی. رئیس یمامه از مردم قبیلۀ بنی حنیفه. پیغمبر در سال ششم هجری سلیطبن عمرو را بدعوت با نامه نزد او فرستاد او در یکی از غزوات اسیر مسلمین شد و مدت سه روز رسول صلوات الله علیه به وی تکلیف قبول اسلام کردو وی نپذیرفت و سپس رسول اکرم او را عفو فرمود و اوپس از خلاصی بازگشت و بارغبت و میل خویش مسلمانی گرفت و آنگاه که مسیلمه در یمامه خروج کرد و مردم یمامه به وی گرویدند او از متابعت مسیلمه سرباز زد و گروهی از بنی حنیفه را از پیروی مسیلمه منع کرد و با جیشی که از جانب پیغمبر صلوات الله علیه به تنکیل مسیلمه مأمور گردید دستیاری کرد تا آنکه مسیلمه بهزیمت شد لیکن مردم بنی قیس به کین مسیلمه وی را شهید کردند

لغت نامه دهخدا

ثمامه

(ثُ مَ)

صخیرات الثمامه یکی از منازل پیغمبر بود بسوی بدر. نام معروف آن صخیرات الثمام است و بعضی صخیرات الیمام گویند. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

ثمامه

(ثُ مَ)

یک یزبن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ثمثمه

(تَ)

پوشیدن سر آوند، بازماندن و بحال خود گذاشتن. ترویح قلیل، یقال: ثمثموا بنا ساعه، نیکو ناکرده شدن کار، آویختن مشک را از ستون تا شیر در آن ریزند، دو تا شدن و برگردیدن. یقال: هذا سیف ٌ لایثمثم فصله، أی لاینثنی اذا ضرب به و لایرتد. (منتهی الارب)

پوشیدن سر آوند، بازماندن و بحال خود گذاشتن. ترویح قلیل، یقال: ثمثموا بنا ساعه، نیکو ناکرده شدن کار، آویختن مشک را از ستون تا شیر در آن ریزند، دو تا شدن و برگردیدن. یقال: هذا سیف ٌ لایثمثم فَصله، أی لاینثنی اذا ضُرب َ به و لایرتد. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ثمیمه

(ثَ مَ)

ابریق سربسته

لغت نامه دهخدا

مومه

(مو مَ / مِ)

نهال خرد که از بن ریشه درختی روید و باغبان آن را با کمی ریشه جدا کند و جای دیگر نشاند. کردو. نهال. نهال خرد. نهال کوچک ریشه دار. (یادداشت مؤلف). موما (در تداول مردم آذربایجان). و رجوع به نهال شود، قلمه. (یادداشت مؤلف). رجوع به قلمه شود

لغت نامه دهخدا

امومه

مادری: مادر بودن

فرهنگ لغت هوشیار

ثومه

یک دانه سیر، بند شمشیر

فرهنگ لغت هوشیار

عمومه

اپدری کاکایی، جمع عم، اپدران کاکایان

فرهنگ لغت هوشیار

معنی ثمومه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما