معنی ثدیاء در لغت نامه دهخدا

زن بزرگ پستان. و رجل أثدی نیامده است

معنی ثدیاء - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(ثَدْ)

موضعی است. (مراصد الاطلاع)

(ثُ رَیْ یا)

رجوع به ثریا شود

(ثَ)

خاکی که اگر تر گردانند چسبنده نگردد، خاک نمناک و تر، نم

(یَ)

زن جلدکار. (ناظم الاطباء). یدیه

(ثُدْ دا)

گیاهی است و در بیخ آن طرثوث می روید. (منتهی الارب). ثداه یکی ثداء. (منتهی الارب)

مونث غدیان چاشت خوار