- ثج (تَ)
روان شدن آب، روان کردن آب و خون قربانی و جز آن. آب ریختن. شریدن آب
معنی ثج - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ثَجْ جا)
لغت نامه دهخدا
فروریزنده. ریزان. روان شونده. سیّال: چون بحر مواج و سیل ثجاج به بلخ آمد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 264). بر دفع و انتقام چون برق وهّاج و سیل ثجاج اندرونی از انتقام مشحون با لشکری از قطار باران افزون. (جهانگشای جوینی)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
آمیختن ثفل خرما با چیز دیگر، خرما را به کنجارۀ غورۀ خرما آمیختن. و آن در حدیث است، روان کردن (آب و جز آن)
(ثَ)
لغت نامه دهخدا
آبی است نزدیک نجران یا مابین وادی القری و شام، آبی است از بنی القین بن جسر در جوش. (معجم البلدان)
(ثُ رَ)
لغت نامه دهخدا
میانۀ سینه یا اعلای آن، گرداگرد مغاک چنبر گردن، بروت شتر، پارۀ پریشان از گیاه و جزآن، میان وادی و فراخی آن. ج، ثجر
(ثَ)
لغت نامه دهخدا
کنجاره. ثفل، تکس خرما و انگور. هسته و استخوان انگور. (دهار). دانۀ انگور. (مهذب الاسماء) ، در تحفۀ حکیم مؤمن آمده است: لای چیزهای افشرده است و قوتش متوسط است ما بین عصاره و جرم آن چیز و از مطلق ثجیر مراد لای آب انگور است و آن قابض و ضمادش با نمک جهت ورم حار و ورم صلب و ورم پستان و حقنۀ او جهت قرحۀ امعاء و اسهال مزمن و سیلان رطوبات رحم و آشامیدن برشته کردۀ او با دانه های انگور که در او یافت شود جهت قرحۀ امعاء و تقویت معده و اسهال بغایت نافع است
فرو ریزنده، روان شونده سران آبخیز سبزه زاری که در آن آبگیرها باشد
