معنی ثبجاء در لغت نامه دهخدا

تأنیث أثبج. زن پهن پشت یا برآمده پشت، زن بزرگ شکم

معنی ثبجاء در فرهنگ لغت هوشیار

پهن پشت، کوژ پشت، شکمی شکمدار

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

گویند کوهی است در شعر ابی ذؤیب. (مراصد الاطلاع). و گفته اند درختی است

(بَجْ جا)

گشاد. واسعه. (اقرب الموارد).

چشم فراخ