- ثافل (فِ)
نعت فاعلی از ثفل، سرگین، آنچه بتک نشیند از هرچیز
معنی ثافل - جستجوی لغت در جدول جو
- ثافل
ته نشین شونده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنکه در امری اهمال و غفلت کند، غفلت کننده، ناآگاه، بی خبر، فراموش کار
غافل شدن: غفلت کردن،برای مثال دریغا که مشغول باطل شدیم / ز حق دور ماندیم و غافل شدیم (سعدی۱ - ۱۸۴) ، بی خبر ماندن، فراموش کردن
غافل شدن: غفلت کردن،
(مُ فِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه مداومت کند بر طعامی از حبوب. (آنندراج) (از منتهی الارب). کسی که شیرندارد جهت خوردن و خوراک وی همیشه حبوب است. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مثافله شود
