- ثافت (فِ)
موضعی است در یمن و آنرا ثافث نیز گویند. (مراصد)
معنی ثافت - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ فِ)
لغت نامه دهخدا
قریه ای به یمن دارای انگور فراوان و آن غالباً اثافه (با هاء) گفته میشود. گویند در جاهلیت ’درن’ نام داشت و اعشی را در آن چرخشت های شراب بود. و بین آن و صنعا دوروزه راه است. (مراصد الاطلاع)
(کَ / کِ فَ)
لغت نامه دهخدا
کثافه، (در تداول فارسی زبانان) چرکینی. پژوینی. (ناظم الاطباء). عدم نظافت. (ناظم الاطباء). شوخگنی، پلیدی. نجاست. مقابل نظافت. (فرهنگ فارسی معین)
(کَ فَ)
لغت نامه دهخدا
کثافه. هنگفتی. جسامت. (ناظم الاطباء). زفتی. انبوهی. درهمی. پیچیدگی. (یادداشت مؤلف). مقابل لطیفی:
لطیفی برآمیخته با کثافت
یقینی برابر شده با گمانی.
فرخی.
اجسام ز اجرام و لطافت ز کثافت
تدوین زمین را و تداویر زمان را.
ناصرخسرو.
کثافت همه سر بسر در زمینست
نظافت همه سر بسر در سماست.
ناصرخسرو.
تو می گویی از اینجا تا آسمان پانصد سال راه است. و کثافت هر آسمان پانصد سال راه است. (تفسیر ابوالفتوح، ازفرهنگ فارسی معین) ، غلظت. (یادداشت مؤلف) (فرهنگ فارسی معین)
لطیفی برآمیخته با کثافت
یقینی برابر شده با گمانی.
فرخی.
اجسام ز اجرام و لطافت ز کثافت
تدوین زمین را و تداویر زمان را.
ناصرخسرو.
کثافت همه سر بسر در زمینست
نظافت همه سر بسر در سماست.
ناصرخسرو.
تو می گویی از اینجا تا آسمان پانصد سال راه است. و کثافت هر آسمان پانصد سال راه است. (تفسیر ابوالفتوح، ازفرهنگ فارسی معین) ، غلظت. (یادداشت مؤلف) (فرهنگ فارسی معین)
عضوی در بدن حیوان یا نبات که موظف به انجام دادن قسمتی از اعمال حیاتی موجود است
آشغال، آلودگی، چرک، ریم، لجن، منجلاب، ناپاکی، نجاست، غلظت
متضاد: نظافت، لطافت
متضاد: نظافت، لطافت
چگالی، تراکم، خامی
