معنی تکنیص - جستجوی لغت در جدول جو

تکنیص

لغت نامه دهخدا

شیوۀ انجام کار، راهکار

(تَ جَشْ شُ)

فروپوشیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). فروپوشیدن و در لفاف گذاشتن و محفوظ داشتن و مخفی ساختن چیزی یا دانشی و جز اینها. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تکحیص

(تَ ثَ تُ)

محو و ناپدید کردن، یقال: کحص الکتاب فکحص، ای درسه فدرس. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تکریص

(تَ)

کریص خوردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به کریص شود

لغت نامه دهخدا

تکنیع

(تَ)

برگردیدن و عدول کردن از چیزی، تباه گردانیدن دست را. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بشمشیر زدن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تکویع. (از اقرب الموارد). رجوع به تکویع شود، به قبض آوردن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تقبیض و فراهم آوردن چیزی را. (از اقرب الموارد) ، بدوال بستن پایهای کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تکنیف

(تَ)

گرد چیزی درآمدن. (تاج المصادر بیهقی). احاطه کردن و فراز گرفتن چیزی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). احاطه کردن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تکنیک

(تِ)

کلمه فرانسوی متداول در زبان فارسی امروزی، فنی. کار فنی. (از فرهنگ فارسی معین). اصول صنعت یا علم یا هنر و یا حرفه ای. اسلوب خاص علم یا هنر یا صنعتی. فن. اصول فنی. (از لاروس)

لغت نامه دهخدا

تکنیه

(تَ جَشْ شُ)

کنیه نهادن. (تاج المصادر بیهقی). کنیت نهادن، یقال: کنیت زیداً ابا عمرو و بابی عمرو. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) ، کنایه کردن به چنین از چنین. (آنندراج). و رجوع به اکتناء شود

لغت نامه دهخدا

تجنیص

(اَ)

مردن، گریختن از بیم، تیز نگریستن، گشادن چشم از بیم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از قطر المحیط) ، ریخ زدن. (منتهی الارب) : جنص بسلحه، رمی به. (قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

تکنی

(تَ جَسْ سُ)

کنیت گرفتن. (زوزنی). کنیت یافتن. (آنندراج). کنیت نهادن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا