معنی تکلوم - جستجوی لغت در جدول جو

تکلوم

فرهنگ گویش مازندرانی

تکلم

سخن گفتن، به سخن آمدن

فرهنگ فارسی عمید

تکلیم

سخن گفتن با کسی

فرهنگ فارسی عمید

تکلام

(تَ رِ بَ)

سخن گفتن: تکلم کلمه بکلمه تکلماً و تکلاماً، سخن گفت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تکلو

از طوایفی هستند که دولت صفوی را بوجود آوردند. رجوع به سبک شناسی بهار ج 3 ص 280، 282، 284، 286 و 287 شود

لغت نامه دهخدا

تکلم

(تَ جَرْ رُ)

سخن گفتن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (منتهی الارب) (از غیاث اللغات) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). سخن گفتن که در مستمع اثر کند. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی)

لغت نامه دهخدا

کلوم

(کُ)

جمع واژۀ کلم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). جراحتها. (غیاث). خستگیها. جراحتها. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کلم شود

لغت نامه دهخدا

تکلام

(تَ / تَ کَلْ لا)

مرد نیکوسخن فصیح کلام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به تکلامه شود

لغت نامه دهخدا

مکلوم

(مَ)

خسته. (منتهی الارب). خسته کرده شده. (آنندراج) (منتهی الارب). خسته شده و مجروح گشته. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مجروح. خسته. کلیم. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

تکلؤ

(تَ جَ ر رُ)

بیعانه گرفتن. بیعانه پذیرفتن، مهلت و زمان خواستن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تکلیم

(تَ)

سخن گفتن که در مستمع اثر کند. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). سخن گفتن با کسی. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، خسته کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). جراحت کردن. (منتهی الارب). مجروح کردن کسی را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). زخم کردن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا