معنی توهج در لغت نامه دهخدا

افروخته شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). افروخته شدن آتش. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). افروخته شدن آتش و خورشید. (از اقرب الموارد)، فاش گردیدن بوی خوش. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)، درخشیدن گوهر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی توهج در فرهنگ لغت هوشیار

افروختگی آتش، پخش بوی خوش، درخشیدن گوهر

معنی توهج - جستجوی لغت در جدول جو

توهج

لغت نامه دهخدا

توهج

فرهنگ لغت هوشیار

تورج

(پسرانه)

دلاور، یکی از سه پسر فریدون شاه، نام پسر فریدون پادشاه پیشدادی

فرهنگ نامهای ایرانی

توهم

وهم داشتن، گمان بردن، به گمان افتادن، خیال و گمان کردن

فرهنگ فارسی عمید

کوهج

زالزالک، درخت کوچکی از تیرۀ گل سرخی با گل های سفید و شاخه های خاردار، میوۀ این درخت که شبیه ازگیل اما کوچک تر و زرد رنگ و دارای هستۀ سخت است و در اوایل پاییز می رسد، کویج، کویژ

فرهنگ فارسی عمید

توجه

رو کردن، روی آوردن، رو گرداندن به طرف چیزی

فرهنگ فارسی عمید

متوهج

(مُ تَ وَهَْ هَِ)

آتش فروزان. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آتش افروخته شده. (ناظم الاطباء) ، گوهر درخشنده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به توهج شود، بوی خوش پراکنده و منتشر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا