معنی تواشج - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(تُ غَ)

به لغت رومی نام پوست درختی است و آن سفید و بسیار تلخ می باشد. بواسیر را نافع است. (برهان) (آنندراج). پوست درختی سپید و بسیار تلخ. (ناظم الاطباء)

(تَ رَبْ بُ)

وشیق ساختن قوم گوشت را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بریدن، یقال: تواشقه القوم بالسیوف، ای قطعوه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

(تَ رَبْ بُ)

مواشظه. (منتهی الارب). آرزومند جماع شدن دو مرد با هم، پس افشردن ذکر خودشان بر شکم یکدیگر. (ناظم الاطباء)

(شِ)

هرچه درهم پیچیده باشد. (منتهی الارب). درهم پیچیده شده و مختلط. (ناظم الاطباء)

فروتنی کردن

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما