معنی تواثب - جستجوی لغت در جدول جو

تواثب(تَ فُءْ)

لغت نامه دهخدا

تواب

بازگشت کننده از گناه، توبه کننده، بخشایندۀ گناه، ارزانی دارندۀ توبه، توبه پذیرنده، از صفات باری تعالی

فرهنگ فارسی عمید

توثب

برجستن، به ستم بر کسی یا چیزی مستولی شدن

فرهنگ فارسی عمید

متواثب

(مُ تَ ثِ)

بریکدیگر تازنده و حمله برنده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تواثب شود

لغت نامه دهخدا

توثب

(تَ)

مستولی شدن به چیزی به ظلم. (تاج المصادر بیهقی) (از اقرب الموارد). برجستن و به ستم مستولی شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). غالب آمدن به ظلم. غالب شدن بظلم. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

کواثب

(کَ ثِ)

جمع واژۀ کاثبه. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه). رجوع به کاثبه شود

لغت نامه دهخدا

تواهب

(تَ تَ رَ)

به یکدیگر بخشیدن. (زوزنی). با یکدیگر بخشیدن. (دهار). بخشش کردن مر یکدیگر را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

توائب

(تَ ءِ)

جمع واژۀ تائب. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تائب شود