- تهبش(تَ زَحْ حُ)
گرد آمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تجمع. (اقرب الموارد) ، ورزیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : خرج یتهبش لعیاله، یجمع و یتکسّب. (اقرب الموارد)
معنی تهبش - جستجوی لغت در جدول جو
- تهبش
گرد آمدن، وزیدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ هََ بْ بِ)
لغت نامه دهخدا
گردآینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). گرد آمده و فراهم گشته. (ناظم الاطباء). کسی که ورز میکند و کسب مینماید جهت عیال خود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تهبش شود
تابش، درخشش