- تنفر
بیزاری جستن، نفرت و کراهت داشتن، بیزار بودن، رمیدن
معنی تنفر - جستجوی لغت در جدول جو
- تنفر (تَ دَ کُ)
رمیدن. (آنندراج). نفرت و انزجار و کراهت و رنجش طبیعت و رمیدگی و بی میلی. (ناظم الاطباء). بیزاری و بیزاری نمودن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). تنفر بمعنی نفر، قال تأبط شراً:
و لما سمعت العوض تدعو تنفرت
عصافیر رأسی من نوی و توانیا.
(از ذیل اقرب الموارد).
- تنفر از غذا، بی میلی به غذا. (ناظم الاطباء)
و لما سمعت العوض تدعو تنفرت
عصافیر رأسی من نوی و توانیا.
(از ذیل اقرب الموارد).
- تنفر از غذا، بی میلی به غذا. (ناظم الاطباء)
- تنفر
نفرت و انزجار و رنجش
- تنفر ((تَ نَ فُّ))
نفرت داشتن، رمیدن، بیزار بودن
- تنفر
بیزاری، کینه
- تنفر
اشمئزاز، انزجار، بیزاری، دل زدگی، نفرت
متضاد: میل، گرایش، بیزار بودن، رمیدن، منزجر بودن، نفرت داشتن
متضاد: گرایش داشتن، متمایل بودن، رغبت داشتن
متضاد: میل، گرایش، بیزار بودن، رمیدن، منزجر بودن، نفرت داشتن
متضاد: گرایش داشتن، متمایل بودن، رغبت داشتن
- تنفر
يكره
- تنفر
Repulsiveness
- تنفر
répulsion
- تنفر
repulsione
- تنفر
نفرت
- تنفر
отвращение
- تنفر
Abscheu
- تنفر
огиду
- تنفر
odraza
- تنفر
排斥
- تنفر
ঘৃণা
- تنفر
repulsión
- تنفر
chukizo
- تنفر
iticilik
- تنفر
혐오
- تنفر
嫌悪
- تنفر
גועל
- تنفر
repulsão
- تنفر
penolakan
- تنفر
ความเกลียดชัง
- تنفر
afkeer
- تنفر
घृणा
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نفرت دارنده، بیزار، گریزان، برای مثال من آزموده ام این رنج و دیده این زحمت / ز ریسمان متنفر بود گزیدۀ مار (سعدی۲ - ۶۴۸)
(مُ تَ نَفْ فِ)
لغت نامه دهخدا
رمنده و نفرت کننده. (غیاث) (آنندراج). نفرت دارنده و کراهت دارنده و گریزان و بیزار. (ناظم الاطباء). رجوع به تنفر شود.
- متنفر شدن، گریزان شدن. رمیدن: چند روزپیش او مقیم بود بعد از آن به خیالی از پیش او متنفرشد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 391).
من آزموده ام این رنج و دیده ام سختی
ز ریسمان متنفر شود گزیدۀ مار.
سعدی.
قوت شاعرۀ من سحر از فرط ملال
متنفر شده از بنده گریزان میرفت.
حافظ.
- متنفر گردیدن، متنفر شدن: وحشیان صحرا که با جنس انس انس داشتند از ایشان متنفر گشتند. (لباب الالباب چ سعید نفیسی ص 18). نه چندانکه مردم از او متنفر گردند. (سعدی، مجالس ص 26)
- متنفر شدن، گریزان شدن. رمیدن: چند روزپیش او مقیم بود بعد از آن به خیالی از پیش او متنفرشد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 391).
من آزموده ام این رنج و دیده ام سختی
ز ریسمان متنفر شود گزیدۀ مار.
سعدی.
قوت شاعرۀ من سحر از فرط ملال
متنفر شده از بنده گریزان میرفت.
حافظ.
- متنفر گردیدن، متنفر شدن: وحشیان صحرا که با جنس انس انس داشتند از ایشان متنفر گشتند. (لباب الالباب چ سعید نفیسی ص 18). نه چندانکه مردم از او متنفر گردند. (سعدی، مجالس ص 26)
بیزار، دلزده، رمیده، فراری، گریزان، مشمئز، منزجر، نفور
متضاد: راغب، شایق
متضاد: راغب، شایق