- تندوتیز
جلد، چالاک، فرز
متضاد: کند، پرادویه
متضاد: کم ادویه، شیرین، عصبی
متضاد: خوش خلق
متضاد: کند، پرادویه
متضاد: کم ادویه، شیرین، عصبی
متضاد: خوش خلق
معنی تندوتیز - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ جُ)
لغت نامه دهخدا
کم کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تقلیل. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(تُ)
لغت نامه دهخدا
شتابان و خشمناک و تیزمزاج و ستیزه جو. (ناظم الاطباء). تند و تیز. رجوع به تند و تندوتیز شود
سریعالسیر. سخت دونده. تیزتک:
نشست از بر بارۀ تندتاز
همی رفت و با او بسی رزمساز.
فردوسی.
همانگه پدید آمد از دشت باز
سپهبد برانگیخت آن تندتاز.
فردوسی.
، خشمناک و غضبناک و پر از خشم. (ناظم الاطباء). رجوع به تند شود
نشست از بر بارۀ تندتاز
همی رفت و با او بسی رزمساز.
فردوسی.
همانگه پدید آمد از دشت باز
سپهبد برانگیخت آن تندتاز.
فردوسی.
، خشمناک و غضبناک و پر از خشم. (ناظم الاطباء). رجوع به تند شود
تندتاز. تیزتک. تندرو. جهنده چون برق در سرعت و شتاب:
فلک بر سبز خنگی تندخیز است
ز راهش عقل را جای گریز است.
نظامی.
رجوع به تند و دیگر ترکیبهای آن شود
فلک بر سبز خنگی تندخیز است
ز راهش عقل را جای گریز است.
نظامی.
رجوع به تند و دیگر ترکیبهای آن شود
(تُ دُ)
لغت نامه دهخدا
تندتیز. (ناظم الاطباء). پرشتاب. سریع و پرحدت:
که تند و تیز به دل بردن من آمده ای
شتاب چیست به آتش گرفتن آمده ای.
ابراهیم ادهم (ازآنندراج) (بهار عجم).
رجوع به تند و دیگر ترکیبهای آن شود
که تند و تیز به دل بردن من آمده ای
شتاب چیست به آتش گرفتن آمده ای.
ابراهیم ادهم (ازآنندراج) (بهار عجم).
رجوع به تند و دیگر ترکیبهای آن شود
