معنی تمازج - جستجوی لغت در جدول جو

تمازج((تَ زُ))

فرهنگ فارسی معین

متمازج

آنچه با دیگری به هم آمیخته می شود، به هم آمیخته

فرهنگ فارسی عمید

تماز

(تَ)

دور شدن نیت: تمازت به النیه. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مازج

(زِ)

آمیزنده. (آنندراج). آمیزنده و مخلوط کننده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تماج

(تُ)

کیسۀ درازی را گویند که از پارچه دوزند و یا از ابریشم بافند. (برهان) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تبازج

(اِ)

با هم فخر نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تفاخر. (قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

تمازح

(تَ)

باهم لاغ کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). با یکدیگر مزاح کردن. (آنندراج). تداعب. یقال: هما یتمازحان. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تماج

(تِ)

تیماج و چرمی که از پوست بز سازند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متمازجه

مونث متمازج

فرهنگ لغت هوشیار

متمازج

همامیز بهم آمیزنده مزج شونده

فرهنگ لغت هوشیار

تمازح

با هم مزاح کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تماز

دور شدن

فرهنگ لغت هوشیار

مازج

آمیزنده

فرهنگ لغت هوشیار

مازج

((زِ))

آمیزنده، مخلوط کننده

فرهنگ فارسی معین

تمازح

((تَ زُ))

مزاح کردن با هم

فرهنگ فارسی معین

متمازج

((مُ تَ زِ))

به هم آمیزنده، مزج شونده

فرهنگ فارسی معین

تمازن

ساکت شو

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی تمازج - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما