معنی تلخکامی در لغت نامه دهخدا

نامرادی و ناامیدی و حرمان، تلخ مزگی. (ناظم الاطباء)

معنی تلخکامی در فرهنگ لغت هوشیار

نامرادی و نا امیدی و حرمان

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

ناامیدی، بدبختی

کسی که روزگار خوشی ندارد و زندگانیش به سختی و تلخی می گذرد

(تَ)

مقابل شیرین کام. (بهار عجم) (آنندراج). نامراد و ناامید و محروم، هر چیزی که در دهان دارای مزۀ تلخ باشد. (ناظم الاطباء)

(تَ)

جمع واژۀ تلمیذ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به تلمیذ و تلام شود

عمل و حالت تلخ کام بد بختیناامیدی

کسی که زندگانی او سخت گذرد

ناکامی، نامرادی، محرومیت
متضاد: شیرین کامی

ناخوش روزگار
متضاد: شیرین کام، نامراد، ناامید، ناکام
متضاد: مرادمند، شیرین کام، بدبخت، شوربخت، سیه گلیم
متضاد: خوش بخت