معنی تلخاس - جستجوی لغت در جدول جو

تلخاس

(تَ)

پست. سویق. (بحر الجواهر، یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

(تَ)

آب تلخ و آب نمک. (ناظم الاطباء). آبی که مزه تلخ دارد.
(یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
زرین رسنها بافته در دلو از آن بشتافته
ره سوی دریا یافته تلخاب دریا ریخته.
خاقانی.
رجوع به تلخ شود

لغت نامه دهخدا

تخاس

(اِ)

گرفتن چیزی را یک بار این و یک بار آن و شتافتن بسوی آن چیز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تخاس چیزی، تداول و تبادر آن. (اقرب الموارد) (قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

تلخا

(تَ)

دانه ای که آن را نیم برشت کرده و کوفته و با آب مخلوط کرده خمیر کنند. (ناظم الاطباء) ، زهره و مراره را نیز گویند

لغت نامه دهخدا

تلاس

(تَ)

شهری است در ترکستان. (برهان) (آنندراج) (شرفنامۀ منیری) (ناظم الاطباء)