معنی تقفقف - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(مُ تَ قَ قِ)

کسی که دندانهای وی از سرما بر هم میخورد، گیاه خشک شده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

(تَ)

لرزیدن و دندان بر دندان برخوردن چندانکه آواز برآید. یقال: خصر الرجل حتی تقرقف، ثنایاه بعضها ببعض. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

(قَ قَ)

زنخ شتر. (منتهی الارب) : قفقفا البعیر، لحیاه و فکاه، بال پرنده: قفقفا الطائر، جناحاه. (اقرب الموارد)