تقذقذ (تَ بَ بُ) برآمدن برکوه، درافتادن در چاه و بمردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، خودرای گشتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ادامه... برآمدن برکوه، درافتادن در چاه و بمردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، خودرای گشتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
