معنی تعثکل - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(مُ تَ عَ کِ / کَ)

خرمابن که بسیار خوشه گردد. (آنندراج). نعت است از تعثکل. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

(مُ عَ کِ)

منگوله دار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). هودج معثکل، هودج زینت شده از پشم و جز آن. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به عثکله و عثکوله شود

(مُ تَ عَ کِ لَ / کَ لَ)

بسیارخوشه. یقال: عذق متعثکل و نخله متعثکله و کذلک عذق متعثکل و نخله متعثکله. (ناظم الاطباء)