معنی تعب در فرهنگ فارسی عمید

رنج، سختی، ماندگی، خستگی

معنی تعب در لغت نامه دهخدا

مانده. نعت است از تعب بمعنی مانده گردیدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و رجوع به تعب شود

معنی تعب در لغت نامه دهخدا

مانده گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)،، {{اِسم}} ماندگی و مشقت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رنج و ماندگی. (غیاث اللغات) (آنندراج). رنج و محنت و زحمت و سختی و ماندگی. (ناظم الاطباء) :، به رنج و غم و درد و سوز تعب، ببردند آن روز دیگر به شب.، فردوسی.، وزآن روی وز مارها در تعب، که ناخورده چیزی سه روز و سه شب.، فردوسی.، تهمتن به کشتی دو روز و دو شب، همی بود با کک به رنج و تعب.، فردوسی.، دشمن و دوست به کام دل این خسرو باد، مرساناد خداوند به رویش تعبی.، منوچهری.، ای طلبکار طربها مطربی راعمروار، چند جویی درسرای رنج و تیمار و تعب.، ناصرخسرو.، در این مقام طرب بی تعب نخواهد دید، که جای نیک و بد است این سرای پاک و پلید.، سنائی.، و خردمند چگونه آرزوی چیزی کند که رنج و تعب آن بسیار باشد. (کلیله و دمنه). فایدۀ آن (شهد) اندک است و رنج و تعب آن بسیار باشد. (کلیله و دمنه).، بس تاریک است روز خاقانی، تا کی ز تعب همی به شب دارد.، خاقانی.، باش همراه من اندر روز و شب، تا نبیند از عطش لشکر، تعب.، مولوی.، هر خری کز کاروان تنها رود، بر وی آن راه از تعب صدتو شود.، مولوی

معنی تعب در فرهنگ لغت هوشیار

زحمت و رنج و سختی و ماندگی

معنی تعب در فرهنگ فارسی معین

خستگی، رنج، جمع اتعاب

معنی تعب در فرهنگ واژه مترادف متضاد

الم، بیدماغی، رنج، رنجوری، رنجه، زجر، زحمت، سختی، عذاب، عنت، کلال، گرفتاری، ماندگی، محنت، مرارت، مشقت، رنجه شدن، به زحمت افتادن، مانده شدن

معنی تعب - جستجوی لغت در جدول جو

تعب

فرهنگ فارسی عمید

تعب

لغت نامه دهخدا

تعب

لغت نامه دهخدا

تعب

فرهنگ لغت هوشیار

تعب

فرهنگ فارسی معین

تعب

فرهنگ واژه مترادف متضاد

تعبس

ترش رو شدن

فرهنگ فارسی عمید

تعبیر

مطلبی را بیان کردن، منظور و مقصود خود را به عبارتی بیان کردن، معنی و تفسیر خواب را گفتن

فرهنگ فارسی عمید

تعبیه

ساختن و آراستن، آماده کردن، بسیج کردن سپاه

فرهنگ فارسی عمید

تعبد

بندگی کردن، به عبادت پرداختن، پرستش کردن

فرهنگ فارسی عمید

تعبی

(بُ)

آراستن و آماده کردن لشکر و سامان آن را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به تعبیه شود

لغت نامه دهخدا

تعبب

(بَ)

ستهیدن در خوردن نبیذ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). الحاح در نوشیدن شراب. (از اقرب الموارد) : ترکته یتعبب النبیذ، ای یتجرعه بکثره. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تعبد

(بَ دَ)

عبادت کردن. (تاج المصادر بیهقی). بندگی کردن. (دهار). پرستش کردن خدای را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بندگی کردن و عبادت کردن. (غیاث اللغات) (آنندراج). پرستیدن و یگانه شدن در عبادت. (از اقرب الموارد) : آنجا شوند با نبید و رود و سرود و پای کوفتن و آنجا حاجتها خواهند از خدای و آن را چون تعبدی دارند. (حدودالعالم). تعبد و تعفف در دفع شر، جوشنی عظیم است. (کلیله و دمنه). جوابش نگفتم و سر از زانوی تعبد برنگرفتم. (گلستان).
منشور در نواحی و مشهور در جهان
آوازۀ تعبد و خوف و رجای تو.
سعدی.
، تکلف در عبادت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، به طاعت خواندن کسی را. (از اقرب الموارد) ، به بندگی گرفتن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). بندۀ خود ساختن کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). به بندگی گرفتن و خوار کردن. (آنندراج) ، سرکشی کردن شتر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بازایستادن و سرکشی کردن شتر. (از اقرب الموارد) ، راندن شتر را چندانکه عاجز و مانده گردد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تعبس

(بَ)

روی ترش کردن. (تاج المصادر بیهقی) ، رام کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). ناخوش و ترشروی گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تجهم و تقطب. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تعبش

(بُ)

دعوی باطل کردن بر کسی:تعبشنی بدعوی باطل، ادعاها علی ّ. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اتعب

(اَ عَ)

پرتعب تر.
- امثال:
اتعب من راکب فصیل.
اتعب من رائض مهر

لغت نامه دهخدا

تعبیر نامه

کتاب و رساله ای که درآن تعبیرات خوابها نوشته شود خواب نامه

معنی تعب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما