معنی تظؤر - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(اَ ءُ)

جمع واژۀ ظئر. (متن اللغه). اظآر. (متن اللغه) (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به ظئر و اظآر شود

(اِ)

بقیۀ نبیذ را خوردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (از المنجد) : تسأر النبیذ، شرب سؤره و بقایاه. (متن اللغه)

(اِ سِ)

بانگ کردن شیر و غریدن. (آنندراج). رجوع به تزأر و تزآر در همین لغت نامه شود

(ظَ ئو)

ناقه ظؤر، ناقۀ مهربان بر بچۀ غیر. ناقه ای که بر آن پوست پرکاه کنند تا مهربانی کند. ج، اظاّر. (مهذب الاسماء)