معنی تطبیب در لغت نامه دهخدا

مشک را به چوب خانه آویختن و دوغ زدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، نیفه بر دیبا دوختن تا فراخ شود. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). طبابه یا بنیقه افزودن خیاط بر جامه جهت فراخ شدن. (از اقرب الموارد)، درز مشک را به دوال دوختن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی تطبیب - جستجوی لغت در جدول جو

تطبیب

لغت نامه دهخدا

تطبیب

فرهنگ لغت هوشیار

تشبیب

یاد جوانی کردن، ذکر احوال روزگار جوانی و عشق و کامرانی کردن، در ادبیات در فن بدیع آوردن ابیاتی از عشق، جوانی یا وصف طبیعت در ابتدای قصیده

فرهنگ فارسی عمید

تطبیق

با هم مطابق کردن، دو چیز را با یکدیگر برابر کردن، برابر ساختن

فرهنگ فارسی عمید

تحبیب

دوستی، کسی را نزد دیگری محبوب و دوست داشتنی نمودن

فرهنگ فارسی عمید

تسبیب

ایجاد سبب کردن، سبب ساختن، سبب سازی، وسیله انگیزی

فرهنگ فارسی عمید

تطییب

پاک و پاکیزه کردن، طیب و طاهر کردن، حلال کردن

فرهنگ فارسی عمید

تغبیب

(بَ)

ترک دادن مبالغه را در امری. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مبالغه نکردن در حاجت. (از اقرب الموارد) ، گرفتن گرگ گلوی گوسپند را، دور کردن از قوم امری را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، فاسد شدن چیزی. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تربیب

(اِ تِ)

پروردن. (تاج المصادر بیهقی) (آنندراج). پروردن کودک را تا بالغ گردد، خوشبو کردن روغن را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد)

لغت نامه دهخدا

تخبیب

(اِ لَ)

فریفتن کسی را و خیانت کردن و گربزی نمودن با وی. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). فریفتن کسی راو خیانت کردن و افساد با وی. (از اقرب الموارد) (ازقطر المحیط). بندۀ کسی را تباه کردن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تحبیب

(اِ)

دوست گردانیدن. (زوزنی) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). دوست و حبیب گردانیدن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). دوست شدگی. دوستی آوردن میان دو نفر و زیادتر و دفع دشمنی و مخاصمت نمودن از میان آنها. (ناظم الاطباء). دوستی آوردن. بدوستی داشتن. دوستی افکندن

لغت نامه دهخدا

تقبیب

خشکیدن، کبه ساختن

معنی تطبیب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما