معنی تسرمط در لغت نامه دهخدا

اندک و تنک گردیدن موی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کم و سبک شدن موی. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد)

معنی تسرمط - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(مُ تَ سَ مِ)

موی اندک و تنک. (آنندراج). موی تنک و اندک اندک. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تسرمط شود

(بَ جَ)

در گل و لای افتادن و آلوده گردیدن در آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). در گل افتادن. (از اقرب الموارد)

(مُ سَ مَ)

جمل مسرمط، شتر درازهیکل. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). سرمط. سرامط. سرومط

(اِ فِ)

آویخته شدن به چیزی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تعلق به چیزی. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد). و رجوع به تعلق شود

(اِ عِ)

پاره پاره شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد)

(اِ عِ)

فروبردن چیزی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) بلعیدن چیزی را. (از اقرب الموارد) (از المنجد). آسان درحلق فرو بردن. (از متن اللغه)

(سَ مَ)

شتر درازهیکل. (منتهی الارب) (آنندراج)

در گل و لای افتادن آلوده گردیدن به گل

آویختگی