- تسآل (اِ)
سأل سوءالاً و مسألهو سآله و سأله و تسآلا. خواستن. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) : قال مؤلف الکتاب ولقد طال تطوافی و کثر تسآلی عن العسکریین. (معجم الادباء یاقوت ج 3 ص 126). و رجوع به سؤال شود
معنی تسآل - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ فِ)
لغت نامه دهخدا
خوردن آب باقیمانده را یا برگرفتن آنرا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). نوشیدن آب قلیل. (از المنجد) ، ستیهیدن در نوشیدن نبیذ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). پافشاری کردن در نوشیدن شراب. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) (از المنجد)
(اِ فِ)
لغت نامه دهخدا
از میان گروهی بدرآمدن. (تاج المصادر بیهقی). بیرون آمدن از میان گروهی. (زوزنی). پنهان بیرون آمدن از میان چیزی یا عام است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). به آهستگی و استخفاء از میان ازدحام یا تنگنا بیرون آمدن. (متن اللغه) (اقرب الموارد) (از المنجد). از میان مردم بیرون آمدن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی) ، در پسها پنهان شدن. (زوزنی) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی) ، اضطراب. (متن اللغه)
(اِ قِ)
لغت نامه دهخدا
آسان شدن. (تاج المصادر بیهقی). آسان و نرم شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آسان شدن کار. (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از متن اللغه) : ما تسهل لی ان افعله . (اقرب الموارد) (المنجد)
دزی در ذیل قوامیس عرب این کلمه را سیم آهنی معنی کرده است. رجوع به همین کتاب ج 1 ص 146 شود
(اِ)
لغت نامه دهخدا
به زیر فرو شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). فرو شدن و پست گردیدن و به نشیب آمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). تصوب. (متن اللغه) (اقرب الموارد). تنزل. (المنجد). به نشیب آمدن. (از متن اللغه)
بخشی از پوست خشک شده ی بدن