- تزغیب(اِ)
باکنده مویه ’؟’ شدن. (تاج المصادر بیهقی). موی ریزۀ زرد برآوردن چوزه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). موهای زرد برآوردن جوجه. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد)
معنی تزغیب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ زِ)
لغت نامه دهخدا
در آواز درآوردن مکاء را و آن مرغی است خوش آواز. (منتهی الارب) (ازناظم الاطباء). در آواز درآوردن مکاء و آن پرنده ای است. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد)
(اِ دِ)
لغت نامه دهخدا
قریب به فروشدن گردیدن آفتاب. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). میل کردن و نزدیک شدن آفتاب به غروب. (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از متن اللغه) ، با کف شدن دهن. (تاج المصادربیهقی). کف بر دهن آوردن. (زوزنی) : تکلم فلان حتی زبب شدقاه ، یعنی کفک برآورد دو کنج دهن او. (منتهی الارب) (آنندراج). خارج شدن کف از دو گوشۀ دهان مرد ازپرحرفی. (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از متن اللغه) ، مویز شدن و مویز کردن. (تاج المصادر بیهقی). مویز شدن انگور. (زوزنی). مویز گردانیدن انگور را. (منتهی الارب) (آنندراج) (از متن اللغه) (ناظم الاطباء). خشک و مویز گردانیدن انگور. (از المنجد). مویز گردانیدن انگور و انجیر. (از اقرب الموارد)
(اَ بَ)
لغت نامه دهخدا
شغب کردن. (تاج المصادر بیهقی). برانگیختن فتنه و بدی و تباهی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(تَ وُ)
لغت نامه دهخدا
سخت مانده گردانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تحامل بر دابه تاآنجا که مانده گردد. (از اقرب الموارد) ، سست و مانده یافتن دابه را. (از اقرب الموارد)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
راغب گردانیدن و رغبت نمودن. (تاج المصادر بیهقی). رغبت نمودن. (زوزنی). خواهانی نمودن. (دهار). راغب کردن کسی را و خواهان گردانیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). در رغبت و خواهش انداختن کسی را. (آنندراج). برانگیختگی و تحریض و تحریک و اغوا. (ناظم الاطباء) ، اعطای چیزی به کسی که خواهان آن است. (از المنجد)
انگیزش، تحریض، تحریک، تشجیع، تشویق، تحریص، راغب ساختن
ترغیب، انگیزه
