معنی تروئل - جستجوی لغت در جدول جو

تروئل

لغت نامه دهخدا

تروال

شاخۀ نازک درخت، برگ گیاه، تزوال، تژوال

فرهنگ فارسی عمید

تروئه

(اِ حِ)

رجوع به تروی ٔ شود

لغت نامه دهخدا

ترویل

(اِ حِ)

نیک بمالیدن نان به روغن. (تاج المصادر بیهقی). پیه گداخته نانخورش ساختن یا چرب کردن نان را به روغن و یا سخت و بسیار تر کردن آن را به روغن و یا سخت و بسیار تر کردن آن را به روغن یا به مسکه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). سخت مالیدن نان را به روغن. (از المنجد) ، برآوردن اسب نره را تا کمیز اندازد یا ایستاده کردن آن را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). فروگذاشتن اسب اندام را از بهر بول. (تاج المصادر بیهقی) (از اقرب الموارد) ، فروگذاشتن اسب آب دهن در توبره. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، انزال کردن مرد پیش از رسیدن به زن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تروال

(تَ)

برگ گیاه باشد و در فرهنگ زمان گویا بجای را، زای منقوطه مرقوم است. (فرهنگ جهانگیری) (ازفرهنگ رشیدی). برگ گیاه را گویند و با زای نقطه دار هم باین معنی آمده است. (انجمن آرا) (آنندراج). برگ گیاه را گویند و با زای نقطه دار و زای فارسی هم باین معنی آمده است. (برهان). شاخه های نازک و باریک. (ناظم الاطباء). و رجوع به تزوال و تژوال و تژاول شود

لغت نامه دهخدا

ترویل

چرباندن چرب کردن با روغن، آبدادن پیش از رسیدن به زن، چکاندن

فرهنگ لغت هوشیار

تروال

شاخه های باریک و نازک و برگ گیاه

فرهنگ لغت هوشیار

معنی تروئل - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما