معنی ترضی در لغت نامه دهخدا

خشنودی کردن پس از جهد. (تاج المصادر بیهقی). خشنود شدن. (زوزنی). خشنود کردن. (آنندراج). خواستن خشنودی کسی را و خشنود کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). خواستن رضای کسی را. (از المنجد) (از اقرب الموارد). و در اساس: ’ترضَّیته بمال’، اذا طلبت رضاه بجهد منک. (اقرب الموارد)

معنی ترضی در فرهنگ لغت هوشیار

خشنودی کسی را خواستن

معنی ترضی - جستجوی لغت در جدول جو

ترضی

لغت نامه دهخدا

ترضی

فرهنگ لغت هوشیار

ترقی

بر شدن، بالا رفتن، بلند شدن، به درجۀ بلند رسیدن

فرهنگ فارسی عمید

ترضیه

راضی کردن، خشنود کردن

فرهنگ فارسی عمید

تراضی

از هم راضی شدن، از یکدیگر خشنود شدن، خشنودی و رضایت از یکدیگر

فرهنگ فارسی عمید

مرضی

چیزی که مورد پسند و خشنودی واقع شده باشد، پسندیده

فرهنگ فارسی عمید

تقضی

گذشتن و سپری شدن، نیست و نابود شدن

فرهنگ فارسی عمید

ترجی

امیدوار شدن، امید داشتن

فرهنگ فارسی عمید

ترضیه

(کَ)

خشنود کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (منتهی الارب) (مجمل اللغه) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء). خشنودی و طلب رضا و خشنودی و معذرت. (از ناظم الاطباء).
- ترضیۀ خاطر، خشنودی خاطر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ترضیض

(اِ تِ)

نیک خورد کردن. (آنندراج) (از اقرب الموارد). شکستن به قطعات بزرگ. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مترضی

(مُ تَ رَضْ ضی)

آن که خواهد خوشنودی کسی و خوشنود کند. (آنندراج). آن که خوشدل و خرسند میشود و خوشدلی می دهد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ترسی

سپرسان

معنی ترضی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما