معنی ترجز در لغت نامه دهخدا

آواز کردن تندر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). پشت هم غریدن رعد. (از اقرب الموارد). پی درپی شنیده شدن صدای رعد. (از المنجد)، جنبیدن ابر به آهستگی و درنگ جهت کثرت آب. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد)، حُدی ̍ کردن حادی به رجز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، برخواندن شعری از بحر رجز. (المنجد)

معنی ترجز در فرهنگ لغت هوشیار

گاوتازی، غرش تندر، جنبش ابر

معنی ترجز - جستجوی لغت در جدول جو

ترجز

لغت نامه دهخدا

ترجز

فرهنگ لغت هوشیار

ترجی

امیدوار شدن، امید داشتن

فرهنگ فارسی عمید

تربز

هندوانه، خیار، بادرنگ

فرهنگ فارسی عمید

تراز

ابزاری که به وسیلۀ آن پستی و بلندی سطح چیزی را معلوم می کنند و آن عبارت از یک لولۀ شیشه ای است که مایعی با یک حباب هوا در آن وجود دارد و آن را در یک قاب یا پایۀ چوبی یا فلزی قرار داده و هرگاه آن را روی یک سطح افقی و هموار بگذارند حباب هوا در وسط تراز می ایستد و اگر در جای ناهموار و پست و بلند بگذارند حباب هوا به طرف راست یا چپ می رود، در بانکداری مبلغی معادل اختلاف بدهکار و بستانکار در حساب، زردوزی جامه، پارچۀ ابریشمی، نقش و نگار پارچه، زینت، آرایش
تراز کردن: معلوم کردن پستی و بلندی سطح چیزی به وسیلۀ تراز، هموار ساختن و برابر کردن پستی و بلندی سطح زمین یا چیز دیگر

فرهنگ فارسی عمید

تربز

ترب، گیاهی یک ساله با برگ های درشت و گل های آن شبیه شب بو و به رنگ بنفش یا سفید، ریشۀ آن شبیه چغندر، پوستش سفید یا سیاه، طعمش تند و تیز، با ویتامین های a، b و c و فسفر و از سبزی های خوردنی است، اشتهاآور و محرک عمل روده ها می باشد

تُرُب، گیاهی یک ساله با برگ های درشت و گل های آن شبیه شب بو و به رنگ بنفش یا سفید، ریشۀ آن شبیه چغندر، پوستش سفید یا سیاه، طعمش تند و تیز، با ویتامین های a، b و c و فسفر و از سبزی های خوردنی است، اشتهاآور و محرک عمل روده ها می باشد

فرهنگ فارسی عمید

تنجز

روایی خواستن، روایی کردن حاجت را خواستن، خواستار وفای به وعده شدن

فرهنگ فارسی عمید

تریز

دامن لباس، دامن قبا، گوشۀ دامن قبا

فرهنگ فارسی عمید

ترجح

برتری و فزونی یافتن، برتری جستن

فرهنگ فارسی عمید

ترمز

آلتی در اتومبیل، دوچرخه، موتورسیکلت و بعضی ماشین های دیگر که با فشار دادن آن حرکت ماشین را کند می کنند و یا آن را از حرکت بازمی دارند

فرهنگ فارسی عمید

تحجز

(اِ)

بر میان بستن ازار. و منه الحدیث: رأی رجلاً متحجزاً بحبل و هو محرم، ای مشدودالوسط. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ارجز

(اَ جَ)

شتر که بیماری رجز دارد. مبتلا به بیماری سرین (شتر). اشتری که در برخاستن رانهاش بلرزد. (مهذب الاسماء). آن اشتر که پایش می لرزد در وقت برخاستن. (تاج المصادر بیهقی). آن شتری که پایش میلرزد در وقت برخاستن. (زوزنی)

لغت نامه دهخدا

ارجز

(اَ جَ)

نعت تفضیلی از راجز. راجزتر. اشعر: قال ابونخیله و انا ارجزالعرب. (تاریخ ابن عساکر)

لغت نامه دهخدا

ترکز

(تَ کَ)

مزرعۀ کاشته و درو شده و شخم و یا چین دویم، زمین بایر، زمین شخم شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به ترکژ شود

لغت نامه دهخدا

مترجز

(مُ تَ رَجْ جِ)

تندر آواز کننده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، برجنبندۀ به آهستگی از بسیاری آب. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) ، رجز خواننده. (ناظم الاطباء). حدی کننده به رجز. (از منتهی الارب). و رجوع به ترجز شود

لغت نامه دهخدا

ترگز

تاغ

فرهنگ لغت هوشیار

ترجی

امید مندی، امید داشتن امید داشتن امیدوار بودن، امیدواری، جمع ترجیحت

فرهنگ لغت هوشیار

تربز

هندوانه، و بمعنی خیار

فرهنگ لغت هوشیار

تنجز

روایی یافت روا گردانیدن روا کردن، روایی، جمع تنجزات

فرهنگ لغت هوشیار

مرجز

کسی که برایش شعری در بحر رجز خوانده شده، (سبک) یکی از اقسام نثر و آن چنانست که کلمات دو عبارت هم وزن باشند نه هم سجع مثال: خیال ناظم بی تعلق قامت دلربایی ناموزون است و قیاص ناثربی تمسک کاکل مومیایی نامربوط. مقابل نثر مسجع و نثر مرسل (عادی)

فرهنگ لغت هوشیار

تراز

آلتی که بوسیله آن پستی و بلندی سطح چیزی را معلوم کنند

فرهنگ لغت هوشیار

ترجل

پیاده شدن

فرهنگ لغت هوشیار

ترجح

گراییدن، جنبیدن، افزونی، برتری یافتن بگراییدن، مایل شدن چیزی بطرفی چربیدن فزون آمدن فزونی جستن، فزونی افزونی، جمع ترجحات

فرهنگ لغت هوشیار

تریز

دو مثلث که از دو طرف دامن جامه بر آورند شاخ جامه و قبا، بال و پر مرغان

فرهنگ لغت هوشیار

تروز

سخت شدن، غلیظ و سخت شدن چیزی

فرهنگ لغت هوشیار

تراجز

خود ستایی در پیکار

فرهنگ لغت هوشیار

ترمز

اضطراب کردن، جنبیدن آلتی است در ماشین که هر وقت بخواهند با آن ماشین را نگه میدارند آلتی است در ماشین که هر وقت بخواهند با آن ماشین را نگه میدارند

فرهنگ لغت هوشیار

ترجی

((تَ رَ جِّ))

امید داشتن

فرهنگ فارسی معین

ترجح

((تَ رَ جُّ))

چربیدن، فزونی جستن

فرهنگ فارسی معین

تراز

پارچه ابریشمی

فرهنگ فارسی معین

تراز

((تَ))

زینت، نقش و نگار پارچه، ابزاری در بنایی که به وسیله آن ناهمواری سطح چیزی را مشخص می کنند، مانده، تتمه، تفاوت بین کل اقلام بستانکار و بدهکار در هر حساب (حسابداری)

فرهنگ فارسی معین

تنجز

((تَ نَ جُّ))

روا کردن، خواستار روا کردن حاجت شدن

فرهنگ فارسی معین

مرجز

((مُ رَ جَّ))

کسی که برایش شعری در بحر رجز خوانده شده، سبک یکی از اقسام نثر و آن چنان است که کلمات دو عبارت هم وزن باشند نه هم سجع، مقابل نثر مسجع و نثر مرسل (عادی)

فرهنگ فارسی معین

ترمز

((تُ مُ))

وسیله ای در اتومبیل و ماشین های مشابه که با فشار دادن آن حرکت اتومبیل یا ماشین کند و یا متوقف می شود
ترمز دستی: ترمزی است که علاوه بر ترمز پایی در اتومبیل تعبیه شده که به وسیله دستگیره ای آن را می کشند

فرهنگ فارسی معین

تراز

بیلان، طراز، نمره، رتبه، سطح، میزان

فرهنگ واژه فارسی سره

معنی ترجز - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما