- تراکض (اِمْ بِ)
بهم ستور دوانیدن. (زوزنی). دوانیدن اسبان را بسوی چیزی: تراکضوا الیه خیلهم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). اسب دوانیدن قوم با یکدیگر. (اقرب الموارد) (المنجد)
معنی تراکض - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
روی هم جمع شدن، انباشته شدن، انبوه شدن، بر روی هم گرد آمدن و توده شدن، انبوهی
(اِمْ بِ)
لغت نامه دهخدا
بر هم نشستن. (زوزنی) (دهار). گرد آمدن و بر هم نشستن. (منتهی الارب) (غیاث اللغات) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ارتکام. فراهم آمدن با ازدحام و کثرت، چاق و فربه شدن. (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، مجازاً بمعنی هجوم و انبوه. (غیاث اللغات) (آنندراج). هجوم و انبوهی و تکاثف و هنگفتی. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ کِ)
لغت نامه دهخدا
دوانندۀ اسبان به سوی چیزی. (آنندراج). اسبهای هم ساز در دوانیدن به سوی کسی. (ناظم الاطباء). و رجوع به تراکض شود
(تِ کِ)
لغت نامه دهخدا
دزی در ذیل قوامیس عرب آرد: قوش، از نوع پرندگان بسیار بزرگ. و تراکل و عارم، مادۀ ارکک طوغان، نوعی از باز. (از دزی ج 1 ص 143)
