معنی تراصص - جستجوی لغت در جدول جو

تراصص

لغت نامه دهخدا

(اِ)

تحاص. (ناظم الاطباء). رجوع به تحاص شود

(اِمْ بِ)

محکم و استوار گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (المنجد) (از اقرب الموارد). فهوتریص، ای محکم شدید. (المنجد) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تراصف

(اِمْ بِ)

تنگ بر یکدیگر آمدن. (زوزنی). با یکدیگر نزدیک ایستادن قوم در صف. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از المنجد). یقال: تراصفوا فی الصف، یعنی بر یکدیگر چفسیدند قوم در صف. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تراصع

(اِمْ بِ)

برجستن گنجشک نر بر ماده، یقال: تراصعت العصافیر، اذا تسافدت. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). برجستن گنجشک نر بر ماده. (آنندراج) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تراصد

(اِمْبِ)

نگهبانی کردن دو تن مر یکدیگر را. (المنجد) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تراهص

(اِمْ)

بر هم نشستن و محکم و استوار شدن سنگها. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تراصف ثابت صخره ها. (المنجد)