- تدکیک (اِ تِ)
آمیختن حنظل را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تدکیک حنظل باتمر، مخلوط کردن آن، یقال: دککوا لنا. (اقرب الموارد). تدکیک چیزی به چیزی، مخلوط کردن آن. (المنجد)
معنی تدکیک - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ جِ)
لغت نامه دهخدا
باران ریزه باریدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، ملزم کردن کسی را بکاری. (از اقرب الموارد)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
پیاپی باریدن باران. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (المنجد) (اقرب الموارد). شدد للمبالغه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
جدا کردن چیزی از دیگری واجدایی از هم جدا کردن از هم گشودن جداکردن باز گشادن، جدایی گشودگی، جمع تفکیکات
صورت کردن آنرا، تصویر چیزی، صورت دادن گماناندن در گمان انداختن -1 در شک انداختندر گمان افکندن، شک آوردن، شک شبهه، جمع تشکیکات
تفکیک، جدایی
