معنی تخطرف - جستجوی لغت در جدول جو

تخطرف(اِ)

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ خَ رِ)

مرد خوشخوی سخی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مرد خوشخوی و سخی و جوانمرد. (ناظم الاطباء) ، آن که گام فراخ می نهد در رفتار. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تخطرف شود

لغت نامه دهخدا

تخذرف

(اِ تِ)

انداختن هسته های خرما را به کسی. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از المنجد) (ناظم الاطباء) ، پاره پاره شدن جامه. (اقرب الموارد) (المنجد). رجوع به تخرق در همین لغت نامه شود، انداختن شتران سنگریزه ها را با سپل خود از شتاب روی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تغطرف

(بُ)

بزرگ منشی نمودن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). تکبر. (اقرب الموارد) ، خرامیدن و بناز رفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تخطیف

(اِ)

ربودن. (اقرب الموارد) (المنجد) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تخطرب

(اِ)

افترا کردن و دروغ گفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تقول و گفتن چیزی را که واقع نشده باشد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مخطرف

(مُ خَ رِ)

بشتاب دونده و گام فراخ نهنده. (آنندراج) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). شتاب رونده و گیرندۀ گام بلند. (ناظم الاطباء) ، به شمشیر زننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زنندۀ به شمشیر. (ناظم الاطباء) ، زنی که پوست او مسترخی گردد. (آنندراج). رجوع به مخطرفه شود

لغت نامه دهخدا

تخطف

(اِ)

درربودن. (تاج المصادر بیهقی). ربودن. (زوزنی) (دهار) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). انتزاع. اجتذاب. (اقرب الموارد) (المنجد) ، استلاب. (اقرب الموارد) (المنجد). استراق. گذشتن بر وی بسرعت. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تخطر

(اِ)

گذشتن و تجاوز کردن از چیزی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تخطره شر فلان، یعنی گذشت از شر او. چنین است در نسخ وصحیح تخطراه است چنانکه در گفتۀ عدی بن زید آمده:
و بعینیک کل ذاک تخطرا-
ک و تمضیک نبلهم فی النبال.
گفته اند: تخطراک و تخطاک به یک معنی است و ابوسعیدصورت دوم یعنی تخطاک را روایت کرده و تخطراک را رد کرده است و دیگری گفته: تخطرانی شر فلان و تخطانی، یعنی شر او از من گذشت. (از تاج العروس ج 3 ص 185). تخطر، از خطر گذشتن. گویند: تخطر شر فلان، یعنی از شر اوگذشت. و در بعضی از نسخ بصورت تخطری آمده است. (از شرح قاموس ترکی). و رجوع به اقرب الموارد و المنجد شود

لغت نامه دهخدا

تطرف

(اِءْ تِ)

نو گرفتن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (دهار). گزیدن چیزی را. (از ذیل اقرب الموارد) ، در اطراف چراگاه چریدن ناقه و نیامیختن با دیگران. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، از حد اعتدال گذشتن در مسأله ای، آمدن به طرف، گرفتن از اطراف چیزی. تحیف، غارت بردن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تخطرفات

(تَ خَ رُ)

جمع واژۀ تخطرف (بمعنی اول) : اما چون متحرکات متوالی پنج شد و تجاوز آن از حد اعتدال درگذشت... از تخطرفات شعراست و آنرا اعتباری نباشد. (المعجم فی معاییر اشعار العجم چ مدرس رضوی ص 29). رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

تخطیف

ربودن

فرهنگ لغت هوشیار

تخطف

ربودن به سوی خود کشیدن

فرهنگ لغت هوشیار

تخطر

دو گام یکی کردن گام بلند برداشتن، تیز روی

فرهنگ لغت هوشیار

معنی تخطرف - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما