- تحمیل
کاری به زور بر عهدۀ کسی گذاشتن، پیغام
معنی تحمیل - جستجوی لغت در جدول جو
- تحمیل (اِ)
بار برنهادن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (دهار) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). چیزی را بر دیگری حمل کردن. (فرهنگ نظام). بارنهادگی و زیرباربردگی. (ناظم الاطباء) ، فرمودن کسی را به برداشتن و کردن کار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (ازقطر المحیط). کسی را برداشتن فرمودن. (آنندراج). کسی را واداشتن بر چیزی. (فرهنگ نظام) ، شغلی از کسی درخواستن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). تحمیل حاجت، برآوردن نیاز خویشتن از کسی خواستن. (ازمنتهی الارب) (از ناظم الاطباء) : چون به خدمت سلطان رسید و آن تحمیلات را ادا کرد استاد بوبکر در حضرت بود. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 431)
- تحمیل
بار برنهادن، برآوردن نیاز خویشتن از کسی خواستن
- تحمیل ((تَ))
بار کردن، کاری را به زور به عهده کسی گذاشتن
- تحمیل
تکلیف، نامیل خواهی، گردن باری، مجبورسازی، واداشتگی
- تحمیل
فرضٌ
- تحمیل
Imposition, Infliction
- تحمیل
infliger, imposition
- تحمیل
завдання , нав’язування
- تحمیل
আঘাত , চাপিয়ে দেওয়া
- تحمیل
причинение , навязывание
- تحمیل
تحمیل
- تحمیل
تحمیل , تھوپنا
- تحمیل
zarar verme, dayatma
- تحمیل
mateso, kulazimisha
- تحمیل
zadawanie, narzucenie
- تحمیل
가해 , 강요
- تحمیل
加害 , 押し付け
- تحمیل
Zufügung, Zumutung
- تحمیل
पीड़ा , थोपना
- تحمیل
penderitaan, pemaksaan
- تحمیل
การทำให้เจ็บปวด , การบังคับ
- تحمیل
toebrenging, oplegging
- تحمیل
infligir, imposición
- تحمیل
infliggere, imposizione
- تحمیل
infligir, imposição
- تحمیل
施加 , 强加
- تحمیل
גרימה , הַטָּלָה
