معنی تحلب در لغت نامه دهخدا

دوشش دادن. (تاج المصادر بیهقی)، تحلب عَرَق، روان شدن خوی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) : تحلب بدنه عَرَقاً، جاری گردید خوی بدن وی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (قطر المحیط)، روان شدن آب دهن، روان شدن اشک چشم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط)

معنی تحلب در فرهنگ لغت هوشیار

روانش روانیدن اشک از چشم یا آب از دهان

معنی تحلب - جستجوی لغت در جدول جو

تحلب

لغت نامه دهخدا

تحلب

فرهنگ لغت هوشیار

تحلق

حلقه حلقه نشستن گروهی از مردم، پره بستن، هاله بستن گرد ماه

فرهنگ فارسی عمید

تحبب

دوستی نمودن، اظهار دوستی و محبت کردن

فرهنگ فارسی عمید

تحلل

بحلی خواستن، طلب حلالیت کردن، کفاره دادن برای سوگند و رها شدن از قید سوگند با دادن کفاره

فرهنگ فارسی عمید

تحلم

حلم ورزیدن، به تکلف بردباری کردن

فرهنگ فارسی عمید

تحلی

زیور بستن، زینت یافتن، آراسته شدن

فرهنگ فارسی عمید

تحزب

گروه گروه شدن، دسته دسته شدن، جمع شدن مردم و طرفداری کردن از مرام یا رای کسی

فرهنگ فارسی عمید

تحدب

گوژ درآوردن، برآمدگی پسیدا کردن میان چیزی، گوژپشتی

فرهنگ فارسی عمید

تقلب

در کاری به سود خود و زیان دیگری تصرف کردن، نادرستی و دغلی، برگشتن از حالی به حالی، دگرگون شدن

فرهنگ فارسی عمید

متحلب

(مُ تَ حَلْ لِ)

روان مثل خوی بدن و آب دهن. (آنندراج). عرق جاری و خوی روان. (ناظم الاطباء). خوی روان. (از منتهی الارب) ، دوشیده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تحلب شود

لغت نامه دهخدا

تحلبه

(تَ لَ بَ / تِ لِ بَ / تِ لَ بَ / تُ لِ بَ / تُ لُ بَ)

تحلابه. گوسپندی که از پستانش اندکی شیر برآید پیش از گشنی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

تسلب

سوکجامه پوشیدن

معنی تحلب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما