- تحریم
حرام کردن، حرام گردانیدن چیزی یا کاری، منع کردن، شصت و ششمین سورۀ قرآن کریم، مدنی، دارای ۱۲ آیه، متحّرم، لم تحرم
معنی تحریم - جستجوی لغت در جدول جو
- تحریم(اِ)
حرام کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی) (دهار) (آنندراج). حرام گردانیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). حرام کردن و ناجایزقرار دادن. (فرهنگ نظام). مقابل تحلیل:
کای عجب نهی از پی تحریم بود
یا بتأویلی بد وتوهیم بود.
مولوی (مثنوی).
- تحریم الجمع، حرام بودن جمع میان دو خواهر در نزد یک شوهر.
- تحریم العین، حرام بودن عین مال بر کسی بعلتی، در مقابل تحریم المنفعه که حرام بودن منافع آنست بر وی.
- تحریم بالرضاع، حرام شدن زن به مرددر اثر شیرخوارگی و همشیرگی.
- تحریم بالزنا، حرام شدن زن به مرد در اثر یک زنا، مانند آنکه اگر مردی با زنی زنا کند ازدواج با دختر آن زن برای آن مرد حرام است.
- تحریم بالکفر، حرام شدن مرد به زن بعلت کافر شدن مرد. هر گاه مرد کافر شود زوجه وی بدو حرام میگردد.
- تحریم باللعان، حرام شدن مرد بر زوجه خود پس از اجرای تشریفات لعان. هر گاه مردی به زوجه خود نسبت زنا دهد و شاهد نداشته باشد تشریفات لعان را انجام میدهد و زن بدو حرام میگردد. رجوع به لعان شود.
- تحریم بالمصاهره، حرام شدن مردی بر زنی بعلت پیدایش یک مصاهرت و ازدواج میان دو کس دیگر، مانند آنکه هر گاه مردی با زنی ازدواج کند، ازدواج او با دختر آن زن ابداً حرام میشود و ازدواج پدر داماد با عروس نیز همین گونه حرام است.
- تحریم بالنسب، حرام بودن زنی به مردی در اثر خویشاوندی نسبی، مانند آنکه فرزندان برادر بر برادر حرام هستند.
- تحریم بالوطی، حرام شدن زنی بر مردی بعلت انجام عمل شنیع وطی میان دو مرد چنانکه هر گاه مردی دیگر را وطی کند وطی کننده حق ازدواج با خواهران مرد وطی شده را ندارد.
- تحریم ما یجب علی الانسان فعله، حرام کردن عملی که بر انسان واجب بوده است بوسیلۀ نذر و مانند آن. البته این گونه نذرها در شرع مجاز نیست تحقق نمییابد.
، تکبیر در اول نماز. (مفاتیح) ، در حرم درآمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، احرام بستن. (آنندراج) :
چون همی خواستی گرفت احرام
چه نیت کردی اندر آن تحریم.
ناصرخسرو.
، در ماه حرام داخل شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) ، ناپیراستن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). ناپیراستن پوست. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تمام دباغت ناکردن پوست. (آنندراج) ، ریاضت تمام نایافتن ستور. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، شکوه مند کردن. (تاج المصادر بیهقی) (دهار). شکوه مند گردانیدن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، تحریم فلان، غلبه کردن بر وی در قمار و جز آن. (از اقرب الموارد) (ازقطر المحیط) ، با حرمتی شدن که هتک آن روا نباشد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
کای عجب نهی از پی تحریم بود
یا بتأویلی بد وتوهیم بود.
مولوی (مثنوی).
- تحریم الجمع، حرام بودن جمع میان دو خواهر در نزد یک شوهر.
- تحریم العین، حرام بودن عین مال بر کسی بعلتی، در مقابل تحریم المنفعه که حرام بودن منافع آنست بر وی.
- تحریم بالرضاع، حرام شدن زن به مرددر اثر شیرخوارگی و همشیرگی.
- تحریم بالزنا، حرام شدن زن به مرد در اثر یک زنا، مانند آنکه اگر مردی با زنی زنا کند ازدواج با دختر آن زن برای آن مرد حرام است.
- تحریم بالکفر، حرام شدن مرد به زن بعلت کافر شدن مرد. هر گاه مرد کافر شود زوجه وی بدو حرام میگردد.
- تحریم باللعان، حرام شدن مرد بر زوجه خود پس از اجرای تشریفات لعان. هر گاه مردی به زوجه خود نسبت زنا دهد و شاهد نداشته باشد تشریفات لعان را انجام میدهد و زن بدو حرام میگردد. رجوع به لعان شود.
- تحریم بالمصاهره، حرام شدن مردی بر زنی بعلت پیدایش یک مصاهرت و ازدواج میان دو کس دیگر، مانند آنکه هر گاه مردی با زنی ازدواج کند، ازدواج او با دختر آن زن ابداً حرام میشود و ازدواج پدر داماد با عروس نیز همین گونه حرام است.
- تحریم بالنسب، حرام بودن زنی به مردی در اثر خویشاوندی نسبی، مانند آنکه فرزندان برادر بر برادر حرام هستند.
- تحریم بالوطی، حرام شدن زنی بر مردی بعلت انجام عمل شنیع وطی میان دو مرد چنانکه هر گاه مردی دیگر را وطی کند وطی کننده حق ازدواج با خواهران مرد وطی شده را ندارد.
- تحریم ما یجب علی الانسان فعله، حرام کردن عملی که بر انسان واجب بوده است بوسیلۀ نذر و مانند آن. البته این گونه نذرها در شرع مجاز نیست تحقق نمییابد.
، تکبیر در اول نماز. (مفاتیح) ، در حرم درآمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، احرام بستن. (آنندراج) :
چون همی خواستی گرفت احرام
چه نیت کردی اندر آن تحریم.
ناصرخسرو.
، در ماه حرام داخل شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) ، ناپیراستن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). ناپیراستن پوست. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تمام دباغت ناکردن پوست. (آنندراج) ، ریاضت تمام نایافتن ستور. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، شکوه مند کردن. (تاج المصادر بیهقی) (دهار). شکوه مند گردانیدن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، تحریم فلان، غلبه کردن بر وی در قمار و جز آن. (از اقرب الموارد) (ازقطر المحیط) ، با حرمتی شدن که هتک آن روا نباشد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
- تحریم(تَ)
سورۀ شصت وششمین از قرآن، مدنیه و آن دوازده آیت است، پس از طلاق و پیش از ملک
- تحریم
حرام کردن، نا جایز قرار دادن
- تحریم((تَ))
حرام کردن، ناروا شمردن، قطع یا محدود کردن مناسبات تجارتی و سیاسی به عنوان اقدام تنبیهی توسط یک یا چند دولت علیه کشوری که قوانین بین المللی را نقض کرده است، تحریم اقتصادی، تحریم سیاسی، تحریم تسلیحاتی و مانند آن
- تحریم
جلوگیری، بازداشتن
- تحریم
بایکوت، قدغن، منع، نهی، حرام سازی، حرام
متضاد: تحلیل، رواداشتن، رواداری
متضاد: تحلیل، رواداشتن، رواداری
- تحریم
الحظر
- تحریم
Sanction
- تحریم
(FR) sanction
- تحریم
(ES) sanción
- تحریم
санкция
- تحریم
(DE) Sanktion
- تحریم
санкція
- تحریم
(PL) sankcja
- تحریم
制裁
- تحریم
(PT) sanção
- تحریم
শাস্তি
- تحریم
سزا
- تحریم
(SW) adhabu
- تحریم
(TR) yaptırım
- تحریم
제재
- تحریم
制裁
- تحریم
סנקציה
- تحریم
(IT) sanzione
- تحریم
(ID) sanksi
- تحریم
การคว่ำบาตร
- تحریم
(NL) sanctie
- تحریم
दंड
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تکبیری که بعد از نیت نماز می گویند و آن بر خود حرام کردن کلام یا امر دیگری است که مربوط به نماز نباشد
(تَ مَ)
لغت نامه دهخدا
آنچه که موجب حرام گشتن شود. (از کشاف اصطلاحات الفنون چ احمد جودت ص 405) ، تکبیر اولی یعنی تکبیری که بعد نیت نماز گویند و این تکبیر ازهمه تکبیرات نماز اول میباشد و معنی اصلی این حرام گردانیدن بر خود کلام دنیا و دیگر حرکات و معاملات را. (غیاث اللغات) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). اﷲ اکبر اول نماز بعد از نیت که نام دیگرش تکبیرهالاحرام است. (فرهنگ نظام). در شرع، نام تکبیرهالاحرام است در هنگام قرائت اذان. و بدین نام خوانده شده است بجهت آنکه پاره ای از امور مباح را پیش از شروع به نماز گفتن تکبیرهالاحرام حرام میسازد و تائی که در آخر این کلمه واقع شده تاء وحدتست، و بعضی گفته اند این تاء برای نقل کلمه از وصفیت به اسمیت باشد، و برخی گفته اند تاء مبالغه است، همچنانکه در کلمه علامه، و قول اول روشنتر است چنانکه در بیرجندی در فصل صفت نماز گفته است. (از کشاف اصطلاحات الفنون ایضاً) : یکی تحریمۀ عشا بسته و دیگری منتظر عشا نشسته. (گلستان). بطرف چپ محراب مسجد در وقت تحریمه متوجه می باید شد. (انیس الطالبین بخاری). بعد از تکبیر تحریمه فرصتی گذشت. (انیس الطالبین بخاری). چنانک می باید که در زمان تحریمه اکبریت حضرت حق در وجود نمازگزارنده حال شود. (انیس الطالبین بخاری). و رجوع به تکبیر شود
((تَ مِ))
فرهنگ فارسی معین
تکبیری که بعد از نیت نماز گویند که با گفتن آن هر کلامی را که غیر از نماز باشد، بر خود حرام کرده باشند
