معنی تجعثم - جستجوی لغت در جدول جو

تجعثم

لغت نامه دهخدا

درنگ کردن، تامل کردن، درنگ و توقف در کار، درنگ و تامل هنگام سخن گفتن یا پاسخ دادن

(تَ حاق ق)

درنگ کردن و توقف نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، با سپسایگی رفتن و نیک نگریستن و تأمل کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تجعثن

(اِ)

مانند تجعثم بمعنی درگرفته و فشرده شدن و فراهم آمدن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). ترنجیده و درهم کشیده شدن و فراهم گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تجرثم

(اِ)

افتادن از بالا به نشیب. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، فراهم آمدن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، لازم گرفتن جای را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، گرفتن بهتر چیزی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، انقباض توأم با لرزه. (قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

تجعم

(اَ)

آواز دادن عود (شتر کلان). (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) ، طمع کردن در چیزی. (اقرب الموارد). طمع کردن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

تجثم

(اِ تِ)

بزیر سینه گرفتن کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا