معنی تجزؤ - جستجوی لغت در جدول جو

تجزؤ

لغت نامه دهخدا

(اِ)

بی خیر گردیدن بلاد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از قطر المحیط) (از اقرب الموارد) : و لما رأت ان اللاد تجفأت تشکت الینا عیشها ام ﱡ حنبل. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تلزؤ

(تَ تُ)

پرشدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). پر گردیدن ظرف و مشک و جز آن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

توزؤ

(تَ رَعْ عی)

پرشدن مشک. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). پرشدن ظرف. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تجشؤ

(اِ)

به آروغ شدن. (زوزنی). آروغ دادن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). آروغ زدن. (اقرب الموارد) :
الا طعان الا فرسان عادیهً
الاّ تجشﱡؤکم حول التنانیر. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تجرؤ

(اِ)

دلیر کردن ودلیر شدن. (از زوزنی). رجوع به تجرء و تجرئه شود

لغت نامه دهخدا

تهزؤ

(تَ زَنْ نُ)

فسوس کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال: السراب یهزاء بالقوم و یتهزاء بهم. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معنی تجزؤ - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما