- تجاحف (اِ تِ)
بشمشیر و عصا فرا گرفتن بعض ایشان مر بعض را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بشمشیر و عصا فراگرفتن یکدیگر را. (آنندراج) ، ربودن گوی را به چوگان، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)
معنی تجاحف - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ حِ)
لغت نامه دهخدا
به شمشیر و عصا فراگیرنده بعض مر بعض را. (آنندراج). فرا گرفته بعضی مر بعضی را به شمشیر و عصا، رباینده گوی را به چوگان. (ناظم الاطباء). و رجوع به تجاحف شود
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
میل کردن. (از اقرب الموارد) (قطر المحیط) (ترجمان عادل بن علی) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بچسپیدن و میل کردن. (آنندراج) : غیرمتجانف لاثم. (منتهی الارب) (آنندراج). ماتجانفناالاثم، ای لم ننحرف الیه و لم نمل. (اقرب الموارد)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
با یکدیگر نزدیک گردیدن در جنگ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از المنجد)
