- تثیتل (اِ)
ابله نمودن خودرا بی آنکه باشد، بعد تعاقل کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تحامق پس از تعاقل. (از اقرب الموارد)
معنی تثیتل - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ثَ تَ)
لغت نامه دهخدا
نام کوهی است. (منتهی الارب) ، محلی است نزدیک نباج که جنگ مشهوری در آنجا واقع شد بین نباج و ثیتل. منزلی است برای مسافران بصره، و گویند قریه ای است، و گویند شهری است از بنی حمان
(تَ)
لغت نامه دهخدا
بز کوهی نر، گاو کوهی نر، نوعی از کاو دشتی. نمش. ج، ثیاتل، مرد فربه که در وی گمان خیر دارند، عنین