- تثغب (اِ)
روان شدن خون از لثه. (تاج العروس ج 1 ص 166) (اقرب الموارد) (قطر المحیط)
معنی تثغب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ حان ن)
لغت نامه دهخدا
مانده گردانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دور و دراز راندن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) : تلغبنی الدهر و تلعبت بهم القفار و تلغبتهم الاسفار. (اقرب الموارد)
(اِ قَ)
لغت نامه دهخدا
نوافل خواندن بعداز فریضه. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، کسب ثواب کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
سوراخ دار گردیدن. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). سوراخ شدن. (آنندراج) ، سوراخ دار کردن. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). سوراخ کردن (آنندراج). لازم و متعدی است. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، برافروختن آتش را. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، نوعی تباه شدن پوست. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(ثَ غَ)
لغت نامه دهخدا
آبگیر در سایۀ کوه که آب خنک و خوش دارد و آنرا سردابه گویند. بقیۀ آبی که در وادی بماند. ج، ثغاب
(تَ)
لغت نامه دهخدا
امر زشت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). قبیح. (اقرب الموارد) ، تهمت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
