معنی تبلخص در لغت نامه دهخدا

سطبر شدن، بسیار گردیدن. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

معنی تبلخص در فرهنگ لغت هوشیار

بسیار گردیدن، سطبر شدن

معنی تبلخص - جستجوی لغت در جدول جو

تبلخص(اِ)

لغت نامه دهخدا

تبلخص

فرهنگ لغت هوشیار

تبلیص

(اِ)

نگذاشتن چیزی نزد کسی از مال خود. (ازاقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) ، کم شیر شدن گوسپندان. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تبلهص

(اِ)

از جامه برآمدن. (از تاج العروس ج 4 س 375) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تبخلص

(اِ تِ)

تبخلص لحم، سطبری و بسیار شدن آن. (از قطر المحیط). تبخضل. (ناظم الاطباء). رجوع به تبخضل شود

لغت نامه دهخدا

تبلص

(اِ)

پاک چرانیدن گیاه زمین را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، چریدن گوسپند همه گیاه زمین را. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). چریدن شتر هر چیز که در زمین بود. (از قطر المحیط) ، پنهان طلب کردن چیزی را. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، خواستن چیزی را. (از اقرب الموارد). به دل میل کردن و جستن آنرا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تبلخ

(اِ)

گردن کشی کردن. (تاج المصادر بیهقی). تکبر. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) بزرگ منشی کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تبخص

(اِ تِ)

تیز نگریستن، برگردیدن پلکها. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا