معنی تبغثر - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ بَ ثِ)

شوریده دل. (ناظم الاطباء). یقال: اصبح فلان متبغثراً. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و رجوع به تبغثر شود

(تَ)

شعوری بنقل فرهنگ نعمت الله این کلمه را قوش معنی کرده است. (لسان العجم ج 1 ورق 276 الف)

(اِ)

تبعثر نفس، شوریدن دل. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

(اِ تِ)

از ’ب خ ث ر’، پراکنده شدن و متفرق گردیدن. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تفرق و پریشانی. (قطر المحیط)

(اِتِ)

پراکنده گردیدن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

(تَ خَتْ تُ)

مغثور چیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

(بَ ثَ)

گول سست گران. (منتهی الارب) (آنندراج). مرد گول و احمق.

(بَ ثَ)

ابن لقیط. شاعر جاهلی است. (منتهی الارب) (آنندراج). نام شاعری در جاهلیت. (ناظم الاطباء)
نام مردی از قبیلۀ کلب. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

(اِ تِ)

آبلۀ ریزه برآوردن جلد. (از منتهی الارب) (آنندراج). به آبله شدن پوست. (تاج المصادر بیهقی). جوش زدن. آبله کردن پوست

شوریدن دل

چرکین شتر فربه

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما