تبعصص (اِ) تبعص. (منتهی الارب) (آنندراج). اضطراب کردن. (ناظم الاطباء) (قطر المحیط) ، بخود درپیچیدن مار زخم خورده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (قطر المحیط) ادامه... تبعص. (منتهی الارب) (آنندراج). اضطراب کردن. (ناظم الاطباء) (قطر المحیط) ، بخود درپیچیدن مار زخم خورده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (قطر المحیط) لغت نامه دهخدا