معنی تبسبس در لغت نامه دهخدا

روان شدن آب. (قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

معنی تبسبس - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(اِ تِ)

رفتن برفتار سگ، سبک رفتن، با شتاب رفتن. (از قطر المحیط) (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء)

(بَ بَ)

زمین بی آب و گیاه ج، بسابس. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بیابان خالی. (مهذب الاسماء). بیابان خشک. زمین خالی. (دزی ج 1 ص 83).

سبک رفتن

شخ زمین بی آب و گیاه زمین خشک یاوه دروغ