- تبتبه (اِ تِ)
پیر و ضعیف گردیدن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تبتب الرجل تبتبه، پیر شد. (از قطر المحیط)
معنی تبتبه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تُ تُبْ بَ)
لغت نامه دهخدا
راه مانندی کوفته و پاسپرده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). راه مانندی که مرد آنرا پیماید. (اقرب الموارد) (المنجد). یقال: اتخذ ترتبهً، ای شبه طریق یطأه. (منتهی الارب)